2.1 ΤΟ ΗΜΙΣΤΟΙΧΕΙΟ

ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ ΕΔΩ:  ΑΡΧΗ > 2. ΗΜΙΣΤΟΙΧΕΙΑ > 2.1 ΤΟ ΗΜΙΣΤΟΙΧΕΙΟ

Το ημιστοιχείο
Εάν βυθίσουμε μια ράβδο ενός μετάλλου (π.χ. Cu) σε καθαρό νερό ή σε διάλυμα άλατός του, τότε μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θα αποκατασταθεί η παρακάτω ισορροπία που αντιστοιχεί στην ηλεκτροδιαλυτική τάση:

                                                             
Το παραπάνω σύστημα μεταλλικού ελάσματος Cu / διαλύματος ιόντων του, ονομάζεται ηλεκτρόδιο ή ημιστοιχείο χαλκού και συμβολίζεται : Cu (s)|Cu²⁺(aq).
Η κάθετη γραμμή (|) συμβολίζει τα όρια των δύο φάσεων, δηλαδή τη στερεή φάση που είναι το μέταλλο και την υγρή φάση που αποτελεί το νερό ή το διάλυμα μέσα στο οποίο ελευθερώνονται τα κατιόντα (Cu²⁺) του μετάλλου. Σε κάθε ημιστοιχείο υπάρχει πάντα ένα οξειδοαναγωγικό ζεύγος.

Η μία από τις δύο μορφές η οποία αντιστοιχεί στον υψηλότερο αριθμό οξείδωσης είναι η οξειδωμένη μορφή (Ox μορφή, εδώ Cu²⁺) ενώ η άλλη μορφή η οποία αντιστοιχεί στο μικρότερο αριθμό οξείδωσης είναι η αναγμένη μορφή (Red μορφή, εδώ Cu).
Για να συμπληρωθεί το ημιστοιχείο απαιτείται η ύπαρξη ενός αγώγιμου ηλεκτροδίου.

Το αγώγιμο αυτό ηλεκτρόδιο αποτελεί τη «δεξαμενή» από την οποία αντλούνται ή στην οποία εναποτίθενται ηλεκτρόνια, ανάλογα με τη θέση ισορροπίας της ημιαντίδρασης. Το αγώγιμο ηλεκτρόδιο μπορεί να είναι μέταλλο (μεταλλοϊονικό ημιστοιχείο) ή κάποιο άλλο αγώγιμο ηλεκτρόδιο (π.χ.γραφίτης).